ΣΤΟΝ ΑΡΓΥΡΗ ΠΡΟΚΟ
Αισθανόμαστε βαθιά θλίψη για τον αδόκητο θάνατό σου. Ήσουν η ζώσα ιστορία των Αγριάνων, του χωριού που τόσο πολύ λάτρεψες.
Τούτο ήταν ευδιάκριτο στις τόσες ενδιαφέρουσες ιστορίες πού μας διηγόσουνα με τόσο μαεστρία τα αξέχαστα καλοκαιρινά βράδια στην πλατεία του χωριού μας, αλλά και στην καλλιτεχνικές γνώσεις και πράξεις σου και την θυμοσοφία του απλού ανθρώπου. Διέθετες αξιοζήλευτη καλλιτεχνική και μαστορική χάρη στην κατασκευή μουσικών οργάνων που ταξίδεψαν σε όλα τα σημεία του απανταχού ανά την υφήλιο Ελληνισμού. Συνταίριαξες τον αξιοζήλευτο “παραμυθά” με τον χαρισματικό τεχνίτη και λαξευτή και ήσουν αγνός πατριδολάτρης. Ότι, το “Αγριανιάτικο” σε συγκλόνιζε και εργαζόσουν για το κοινό καλό του τόπου σου είναι αδιαμφισβήτητο.
Ήσουν αγνός φίλος και εταίρος του Εξωραϊστικού Συλλόγου Αγριάνων και του Forum Πάρνων—Αγριάνοι από τα πρώτα βήματα τους. Οι εισηγήσεις σου στις συνεδριάσεις είχαν την ιδιαίτερη σφραγίδα της επιχειρηματικής σου εμπειρίας και τη σοφία του καλλιεργημένου.
Σήμερα όλοι μας θρηνούμε, αλλά θα είσαι για πάντα στις σκέψεις μας. Χάνουμε την προσωπική επαφή μαζί σου, αλλά θα παραμείνει αναλλοίωτη η επαφή του πνεύματος μέσα από τις αναμνήσεις, τις προφορικές παρακαταθήκες και τις συμβουλές που μας άφησες στις ατελείωτες συζητήσεις μας.
Οι Αγριάνοι έχασαν ένα γνήσιο παιδί τους, από τούς λίγους πραγματικούς υποστηρικτές τους, και εμείς ένα επιστήθιο, ειλικρινή με αδαμάντινο χαρακτήρα φίλο και συντοπίτη.
Αγαπητέ μας, φίλε Αργύρη, θα σε θυμόμαστε πάντα.
Αιώνια η μνήμη σου.
Παναγιώτης Κ. Βύσσας
Αισθανόμαστε βαθιά θλίψη για τον αδόκητο θάνατό σου. Ήσουν η ζώσα ιστορία των Αγριάνων, του χωριού που τόσο πολύ λάτρεψες.
Τούτο ήταν ευδιάκριτο στις τόσες ενδιαφέρουσες ιστορίες πού μας διηγόσουνα με τόσο μαεστρία τα αξέχαστα καλοκαιρινά βράδια στην πλατεία του χωριού μας, αλλά και στην καλλιτεχνικές γνώσεις και πράξεις σου και την θυμοσοφία του απλού ανθρώπου. Διέθετες αξιοζήλευτη καλλιτεχνική και μαστορική χάρη στην κατασκευή μουσικών οργάνων που ταξίδεψαν σε όλα τα σημεία του απανταχού ανά την υφήλιο Ελληνισμού. Συνταίριαξες τον αξιοζήλευτο “παραμυθά” με τον χαρισματικό τεχνίτη και λαξευτή και ήσουν αγνός πατριδολάτρης. Ότι, το “Αγριανιάτικο” σε συγκλόνιζε και εργαζόσουν για το κοινό καλό του τόπου σου είναι αδιαμφισβήτητο.
Ήσουν αγνός φίλος και εταίρος του Εξωραϊστικού Συλλόγου Αγριάνων και του Forum Πάρνων—Αγριάνοι από τα πρώτα βήματα τους. Οι εισηγήσεις σου στις συνεδριάσεις είχαν την ιδιαίτερη σφραγίδα της επιχειρηματικής σου εμπειρίας και τη σοφία του καλλιεργημένου.
Σήμερα όλοι μας θρηνούμε, αλλά θα είσαι για πάντα στις σκέψεις μας. Χάνουμε την προσωπική επαφή μαζί σου, αλλά θα παραμείνει αναλλοίωτη η επαφή του πνεύματος μέσα από τις αναμνήσεις, τις προφορικές παρακαταθήκες και τις συμβουλές που μας άφησες στις ατελείωτες συζητήσεις μας.
Οι Αγριάνοι έχασαν ένα γνήσιο παιδί τους, από τούς λίγους πραγματικούς υποστηρικτές τους, και εμείς ένα επιστήθιο, ειλικρινή με αδαμάντινο χαρακτήρα φίλο και συντοπίτη.
Αγαπητέ μας, φίλε Αργύρη, θα σε θυμόμαστε πάντα.
Αιώνια η μνήμη σου.
Παναγιώτης Κ. Βύσσας
.JPG)
